O poder de educar

Discurso de Andrea López Chao no Primeiro Congreso Nacional de Mulleres Cubanas

Do 1 ao 7 de abril de 1923, celebrouse na Habana o I Congreso Nacional de Mujeres, no que Andrea López Chao participou como representante de Hijas de Galicia. A simple vista, o seu discurso podería parecer conservador, destacando o papel doméstico da muller e a familia como clave para o progreso social. Porén, ao analizar a súa traxectoria e labor social, revélase unha muller que se converte nun referente e inspiración para moitas.

Ser unha muller líder a comezos do século XX era un desafío monumental que requiría non só dun notable temperamento e unha intelixencia aguda, senón tamén dunha valentía extraordinaria. Nun contexto onde as expectativas sociais limitaban o papel feminino ao doméstico, destacarse como a primeira muller vicepresidenta da sociedade Hijas de Galicia e ocupando outros cargos relevantes, demostra a súa capacidade para desafiar as normas establecidas. A súa audacia para abrir camiño nun mundo predominantemente masculino reflicte non só o seu compromiso coa causa das mulleres, senón tamén a súa determinación para transformar a realidade do seu tempo, converténdose nun exemplo inspirador para xeracións futuras.

No seu discurso, asigna á muller o papel de educadora, un rol que transcende a simple crianza dos fillos. O seu énfase na formación da mocidade en valores e tradicións outórgalles ás mulleres un poder significativo na sociedade, suxerindo que a súa responsabilidade educativa é fundamental para o benestar colectivo.

Aínda que no discurso enfatiza a maternidade e o papel social da muller, este enfoque tradúcese nunha forma de liderado. Establécese unha conexión entre o doméstico e o público, posicionando á muller no centro da rexeneración social. En realidade, López Chao reflicte unha visión innovadora que recoñece o papel crucial da muller no cambio social, demostrando que o poder de educar transcende as fronteiras do fogar.

Andrea López Chao na prensa da época

Ainda que Andrea López Chao foi esquecida pola historia, o seu desenvolvemento profesional e o seu activismo ocuparon un espazo relevante na prensa da época, destacándose en xornais como Ideal Gallego, Nordeste e El diario de La Marina ect.. O seu nome apareceu nos periódicos da época cando gañou a praza por oposición como directora do plantel do Centro Gallego de La Habana, un feito que subliñou a súa dedicación á educación e ao empoderamento da comunidade galega.
A súa conexión coas súas raíces en Galicia foi igualmente salientada nas súas viaxes á súa terra natal, que foron amplamente cubertas pola prensa. Tamén o Diario de La Marina fixose eco do importante acto da inauguración do Sanatorio Concepción Arenal, onde Andrea foi a encargada de colocar a primeira pedra simbólica como vicepresidenta de Hijas de Galicia, un momento que destacou o seu compromiso co benestar da comunidade.
A súa participación no Primeiro Congreso Nacional de Mulleres, publicado no Eco de Galicia e na revista Galicia, evidenciou a súa influencia como defensora dos dereitos das mulleres.