Andrea López Chao na prensa da época
Andrea López Chao contou co recoñecemento da prensa do seu tempo, mais, coma moitas outras mulleres, foi esquecida pola historia. O seu desenvolvemento profesional e o seu activismo tiveron un lugar destacado en xornais como Ideal Gallego, Nordeste e El Diario de La Marina. O seu nome apareceu na prensa ao gañar por oposición o posto de mestra do plantel do Centro Galego da Habana, subliñando así a súa dedicación á educación e ao empoderamento da comunidade galega en Cuba
A súa conexión coas raíces galegas tamén foi resaltada polas súas viaxes a Galicia, amplamente cubertas polos medios. Tamén El Diario de La Marina recolleu o relevante acto de inauguración do Sanatorio Concepción Arenal, onde Andrea, como vicepresidenta de Hijas de Galicia, tivo a honra de colocar a primeira pedra simbólica, reflectindo o seu compromiso co benestar da comunidade.
A súa participación no Primeiro Congreso Nacional de Mulleres, destacada en Eco de Galicia e na revista Galicia, amosou o seu papel como defensora dos dereitos das mulleres, unha loita que, malia o seu impacto na época, non evitou que o tempo tentase borrar o seu legado
Discurso de Andrea López Chao no Primeiro Congreso Nacional de Mulleres de Cuba
Do 1 ao 7 de abril de 1923, celebrouse na Habana o I Congreso Nacional de Mujeres, no que Andrea López Chao participou como representante de Hijas de Galicia. A simple vista, o seu discurso podería parecer conservador, destacando o papel doméstico da muller e a familia como clave para o progreso social. Porén, ao analizar a súa traxectoria e labor social, revélase unha muller que se converte nun referente e inspiración para moitas.
Ser unha muller líder a comezos do século XX era un desafío monumental que requiría non só dun notable temperamento e unha intelixencia aguda, senón tamén dunha valentía extraordinaria. Nun contexto onde as expectativas sociais limitaban o papel feminino ao doméstico, destacarse como a primeira muller vicepresidenta da sociedade Hijas de Galicia e ocupando outros cargos relevantes, demostra a súa capacidade para desafiar as normas establecidas. A súa audacia para abrir camiño nun mundo predominantemente masculino reflicte non só o seu compromiso coa causa das mulleres, senón tamén a súa determinación para transformar a realidade do seu tempo, converténdose nun exemplo inspirador para xeracións futuras.
No seu discurso, asigna á muller o papel de educadora, un rol que transcende a simple crianza dos fillos. O seu énfase na formación da mocidade en valores e tradicións outórgalles ás mulleres un poder significativo na sociedade, suxerindo que a súa responsabilidade educativa é fundamental para o benestar colectivo.
Aínda que no discurso enfatiza a maternidade e o papel social da muller, este enfoque tradúcese nunha forma de liderado. Establécese unha conexión entre o doméstico e o público, posicionando á muller no centro da rexeneración social. En realidade, López Chao reflicte unha visión innovadora que recoñece o papel crucial da muller no cambio social, demostrando que o poder de educar transcende as fronteiras do fogar.