Andrea López Chao
Mondoñedo 1874 – A Habana 1954
Directora do plantel de ensino Concepción Arenal do Centro Galego da Habana, e primeira muller directiva da sociedade Hijas de Galicia. Fixo do seu exercicio como pedagoga e activista polos dereitos sociais e civís dás mulleres emigradas en situación de exclusión social a súa razón de vida, motivos suficientes para rubricar o seu nome na historia da emigración e do movemento feminista.
PROXECTO DOCUMENTAL
Este proxecto ten como principal obxectivo recoñecer a unha muller esquecida pola historia que desde a súa Mondoñedo natal emigrou a Cuba os primeiros anos do século XX. Alí desempeñou simultaneamente o papel de nai, pedagoga e activista en defensa das mulleres emigradas vítimas do desamparo e do tráfico sexual, a maioría inmigrantes como ela.
Andrea chega a Cuba cunha sólida formación cultural, nutrida dos postulados de Concepción Arenal asumiu a misión de conseguir que a muller fose educada e respectada para exercer tarefas máis aló das de simplemente ser nai e coidar dos fillos. Con estes preceptos, ademais de mestra e directora do plantel “Concepción Arenal” do Centro Galego da Habana, implicouse na actividade societaria ata converterse na primeira muller en ocupar un cargo de vicepresidenta segunda da sociedade Hijas de Galicia. En representación desta magnánima colectividade participou no Primeiro Congreso Feminino de Cuba celebrado no ano 1923. O seu discurso, dunha marcada influencia do pensamento de Concepción Arenal, asigna á muller a vangarda nos cambios sociais.